Rozdział 44

Leon

Co??? Właśnie do sali weszło dwóch lekarzy, oznajmiając, że muszą wziąć Violettę na jakieś badania. Ja siedziałem w pustej sali. Zdębiały. 50% szans, że będę ojcem. Ojcem??? Cholera, muszę się wziąć w garść. Wyszedłem poszukać Ludmi, a ta sobie flirtowała z tym całym Rodrigo!
-Lu, musimy pogadać.-powiedziałem, ale ona chyba była w amoku
-Poczekaj.-odpowiedziała pospiesznie, kontynuując rozmowę z młodym stażystą
-Muszę cię uprzedzić, że ona ma chłopaka!-powiedziałem odciągając ją na bok
-I co ty robisz?-zaczęła się burzyć
-Zwykłe dziękuję starczy.-powiedziałem z ironią
-DZIĘKUJĘ??? Niby za co?
-Właśnie uratowałem twój związek z Federico. Wiesz przecież, że jak mu powiem o tym stażyście, to się wkurzy. A jak się jeszcze dowie, że to twój były...-nie pozwoliła mi dokończyć
-Daruj sobie. Co Violce?-spytała zmieniając temat
-Wzięli ją na badania.-powiedziałem na tyle spokojnie, na ile to było możliwe
-Dobra, zadzwoniłam już do Angie. Niedługo tu będzie.-oznajmiła
-Super! Dzięki.
-Idziemy się czegoś napić do bufetu?-zaproponowała
-Nie, dzięki. Idź. Ja poczekam, i dowiem się co z Violettą.
-Jak chcesz.-po tych słowach oddaliła się w stronę bufetu
Nie czekałem długo. Po chwili mogłem już wejść do Vilu. Od razu spytałem:
-I co powiedzieli?-ona chwyciła moją dłoń, obawiam się najgorszego
-Dobra wiadomość. Nie jestem w ciąży! To tylko anemia!-powiedziała
-Ok.
-Nie cieszysz się?-spytała uśmiechnięta
-Cieszę, ale przemyślałem parę spraw i uznałem, że gdybyś była w ciąży to jakoś byśmy sobie poradzili.
-To urocze. Kocham cię.-w tej chwili do sali weszła Angie
-Ja ciebie też. Zostawię was.-powiedziałem, i wyszedłem z sali

Violetta

-Vilu, co się stało? Jak się czujesz?-pytała zatroskana
-Znośnie, ale nie chce mi się z tobą gadać Angie.
-Dlaczego?-pyta jakby nigdy nic
-Bo mi nie powiedziałaś, że wychodzisz za Pabla.-powiedziałam z wyrzutem
-A z kąt ty to wiesz? Pablo mi się wczoraj oświadczył?-i zrobiło się głupio
-Widziałam w pamięci internetowej, oglądałaś suknie ślubne.-broniłam się
-A wiedziałaś, że są projektu mojej koleżanki?-spytała unosząc lekko brwi
-Nie. Przepraszam.-przyznałam skruszona
-Nic nie szkodzi, ale powiedz, aż tak bardzo przeszkadza ci mój związek z Pablo?-spytała
-Nie. Jestem szczęśliwa, że moja ulubiona ciotka jest szczęśliwa.-odpowiedziałam z nawet nie wymuszonym uśmiechem
-Cieszę się. Będziesz druhną na moim ślubie?-spytała a ja nie zdążyłam bo nagle do sali wpadł mój genialny ojciec krzycząc:
-ŚLUBIE????????????????????????????????????????????????????
-Tak.-powiedziała spokojnie Angie
-TO JAKIŚ TAKI  ŻART?-spytał nie dowierzając, lecz ona pokazała mu pierścionek, pytając:
-Teraz wierzysz? Jeśli nie, to mówię: WYCHODZĘ ZA PABLO.-mina ojca była zdecydowanie bezcenna

-Ale kiedy?-spytał wciąż nie wierząc
-Ślub będzie za 2 tygodnie.-oznajmiła moja ciocia
-Angie, ale ja cię kocham.-wymamrotał ojciec
-No cóż, ja nie dam ci trzeciej szansy. Nie licz na to.-powiedziała chłodno, a ja się zastanawiałam czy dobrze usłyszałam. Trzeciej? Ojciec wyszedł, a ja spytałam:
-Angie, trzeciej?
-Tak, widzisz Violu, to jest dłuższa historia, kiedyś ci opowiem.-jej odpowiedź była wymijająca
-Nie. Chcę się dowiedzieć teraz! Za dużo przede mną ukrywano.
-Dobrze. Miałam z twoją mamą umowę, że nie rozdzieli nas żaden facet. Od pewnego czasu byłam z twoim tatą, ale nigdy go nie przedstawiłam rodzinie. Pewnego dnia on powiedział, że z nami koniec. Po dwóch miesiącach dowiedziałam się, że wziął z twoją mamą ślub. Byłam dla niego za młoda, ale to nie zmieniało faktu jak bardzo go kochałam i jak mnie zranił. W skrócie to tyle.-powiedziała ze łzami w oczach
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mam nadzieję, że rozdział wam się podoba. Dziękuję za komentarze pod ostatnim.
25 komentarzy--->NEXT Ten dedykuję następującym osobą:
-Joanna Jarosińska
-Nikita Zzz
-Nati Verdas
-ludmiła ferro
-Tini Stoesstel
-ALekajżurcz. misiak
-Lika P.
-Wszystkim anonimom