Rozdział 43

Violetta

Ok, przyszłyśmy z Lu na spotkanie. Chwilę czekałami i co zobaczyłam? DIEGO! Co on tu robi? Czyżbym miała coś z oczami??? Niestety nie, ale Ludmi szybko sobie z nim poradziła. Powiedziała, że go nie chce i podeszła w moją stronę. Ale mi duszno.. Dlaczego widzę podwójnie? Robi się coraz ciemniej....

Ludmiła

Ale ze mnie idiotka! Skoro mam chłopaka to nie wiem po co tu przylazłam! Podbiegłam szybciej do Violi.
-Vilu słyszysz mnie?-spytałam, widziałam, że zemdlała
-Co się stało???-przyszedł do mnie brat Fran i zarazem właściciel Resto.
-Zemdlała i nie mogę jej ocucić.-oznajmiłam
-Dzwonię po karetkę.-karetka zjawiła się błyskawicznie, ale nikt nic mi nie chciał powiedzieć. Do karetki też mnie nie wzięli. Panikowałam i zadzwoniłam do Leona:
-Leon! Słuchaj jest sprawa..-mówiłam zdenerwowana, ale ten oczywiście mi przerwł
-Liczę, że ważna. Skoro przerywasz mi trening!-powiedział zły
-VIOLETTĘ ZABRAŁA KARETKA DO SZPITALA!-powiedziałam na jednym wdechu
-Co? A ty? Gdzie teraz jesteś?
-W Resto, nie chcieli mi nic powiedzieć, ani zabrać do karetki.-oznajmiłam
-Będę za 3 minuty. Czekaj przed barem!-rozkazał
-Ok.-powiedziałam, a on się chyba już wcześniej rozłączył, więc poszłam zapłacić za mój koktajl i sok Violki. Po minucie wyszłam przed Resto, a Leon już czekał, tylko dlaczego on jeździ tym cholernym motorem?
-Wsiadasz? Czy jedziesz taksówką?-spytał pośpiesznie
-W spódnicy i szpilkach na motor?-spytałam pełna obaw
-Wsiadaj!-powiedział rzucając mi kask, posłusznie dostosowałam się do jego poleceń. Jechał ok. 150 na godzinę. Nie interesowały go czerwone światła, ani ludzie czy korki. Pod szpital zajechaliśmy 3 minuty później. Od razu pobiegł do rejestracji, a ja znalazłam salę w której leżała już Violetta. Niestety nie chcieli nas do niej wpuścić, o informacji jak się czuję nie wspominam. Nagle zauważyłam znajomego mężczyznę.
-Lu! Kupę lat!-krzyknął w moją stronę a ja już zrozumiałam kto to.
-Rodrigo! Jak miło cię widzieć! Co tam? Jesteś tu stażystą?-spytałam z nadzieję, jego ojciec był lekarzem,a a ja to dobrze wiedziałam
-Mi też. Wiesz jakoś leci, tak jestem tu stażystą.-tak, tak! Udało się! Lu jest jak zwykle genialna
-Możesz mi pomóc?-spytałam uroczo
-Tobie zawsze.-odpowiedział nonszalancko
-Widzisz tamtego chłopaka?-spytałam wskazując na Leona
-Tak, to twój nowy facet?-spytał
-Nie... Były... Ale do rzeczy. W sali numer 7 leży jego dziewczyna. Wpuścisz nas do niej?-spytałam z nadzieją
-Jasne. Chodźcie.-po tych słowach zawołałam Verdasa i tylko on wszedł do Vilu. Uznałam to za stosowniejsze.

Leon

Nareszcie! Wszedłem do sali gdzie leżała Violetta. Od razu wziąłem krzesło i przystawiłem blisko jej łóżka.
-Jak się czujesz?-spytałem łapiąc ją za rękę, a ona ją ścisnęła
-Już lepiej, ale nie powinieneś patrzeć na mnie kiedy jestem w takim stanie.-powiedziała ze smutkiem
-Nie mów tak, potrzebujesz czegoś?-spytałem zatroskany
-Żebyś był blisko mnie.-powiedziała uśmiechając się
-Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem.
-Wiesz... Jest jeszcze jedna sprawa, o której nie powiedziałam lekarzom.-powiedziała, a ja zauważyłem, że się boi mi powiedzieć.
-Co się stało kochanie?
-Wiesz... Chyba mamy problem... Okres mi się spóźnia...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
I jak? Przepraszam, że dopiero teraz, ale mam fatalne oceny i muszę je jakoś poprawić. Wiele mi się waha, jak z matmy 3/4, to samo z gegry.
Jak wam się podoba??? Mi tak średnio. 20 komentarzy=NEXT
Pozdrawiam Zuza Ł